مراقبتهای سزارین

سزارین

تعریف :

عمل سزارین به معنای خارج کردن جنین از رحم به روش جراحی از طریق یک برش در جدار شکم و                جدار رحم می باشد.

علامت:

مهم ترین علتهایی که پزشک را وادار به سزارین مادر می کند عبارتند از :

1- عدم تناسب سر جنین با لگن مادر         

2- عدم پیشرفت زایمانی

3- وضعیت نابجای جنین   

4- حاملگی چند قلویی

5- پرولابس بند ناف ( تعریف ولابس : … )     

6- زجر جنین به علت عدم پیشرفت زایمانی

7- دیابت یا فشار خون بالای مادر               

8- جفت سر راهی ( تعریف جفت سر راهی : … )

بنابراین سزارین فقط و فقط زمانیکه مادر یا جنین مشکل جدی دارند انجام می شود بنابراین برای یک مادر سالم با جنین سالم بهترین و سالمترین روش زایمانی طبیعی می باشد.

مراقبتهاى قبل از عمل :

1. توسط پزشک مربوطه و پرستار بخش به شما یادآوری می شود که شامل ( مهم ترین آن )
2. ناشتا بودن شب قبل از عمل و تخلیه روده توسط شیاف.
3. پاکسازی محل عمل.
4. خالی بودن مثانه و گذاشتن سند توسط پرستار.

مراقبتهاى بعد از عمل :

1. در تخت پاهای خود را حرکت دهید و ورزش های تنفسی و حرکتی انجام دهید ( برای جلوگیری از ترومبوز وریدی و آمبولی ریه ).
2. توسط همراه و پرستار بخش به آرامی از تخت خارج شوید ، محل عمل خود را توسط دست نگهدارید ( برای جلوگیری از تشدید درد ).
3. راه رفتن برای کاهش درد ناشی از تجمع گاز و کاهش شانس عوارض تنفسی و حرکتی بسیار مؤثر می باشد.
4. هنگام حرکت ، سرفه کردن ، خندیدن و تنفس عمیق برش شکمی را با دست محافظت کنید.
5. پس از خارج کردن سند توسط پرستار حتماً با اینکه درد دارید ادرار نمایید.
6. احساس خستگی و خواب آلودگی احتمالی شما بخاطر داروی بیهوشی می باشد نگران نباشید.
7. حتماً هرچه سریعتر به فرزند خود شیر دهید از همراه و پرستار کمک بخواهید.

مراقبتهاى پس از ترخیص :

1. کلیه داروها از تبدیل آنتی بیوتیک و مسکن را که پزشک متخصص تجویز نموده مصرف کنید.
2. به کلیه علایم عفونت از قبیل بالارفتن درجه حرارت ، ترشحات بدبو ، افزایش درد ، قرمزی و تورم محل عمل توجه کنید. سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
3. مراجعه به پزشک متخصص در روز10-8  بعد از سزارین.