چرا کودک گریه میکند؟

تنها راهی که نوزادان نیازهای خود را به اطرافیان اعلام می دارند گریه کردن است آنها در حال گریه نباید به حال خود رها شوند.

دلایل زیادی وجود دارد که نوزاد گریه می کند:

1-   گرسنگی معمولی ترین علت گریه است.

2-  نیاز برای امنیت، او گاه احتیاج دارد احساس امنیت نظیر احساسی که در شکم مادر داشت داشته باشد کودکانی که زایمانشان دشوار بوده یا ناخوش هستند بیشتر حساسند و نیاز به نگهداری طولانی در بغل دارند.

3-  ناراحتی گوارشی مثل نفخ،گاهی بعلت رژیم غذایی مادر دستگاه گوارش نوزاد آزرده می شود و حتی نوزادانی که از شیرخشک استفاده می کنند نیز از فرموله ای استفاده کنند که به مزاج آنها سازگار است.

4-خیس بودن جای نوزاد

5- ناراحت بودن از سرما یا گرما

6- بروز عواطف،گاهی نوزادان نیز بیقرار و دلتنگ می شوند.اگر شما در آن زمان کودک را حمام کرده و ماساژ دهید موثر است.

7- رفتار مادر،مادرانی که حساس و قابل تحریک هستند کودک هم همان راه را پیش میگیرد و آنرا با گریه ظاهر می سازد.

سازش یا مواجهه با گریه کودک:

1-    کمی او را در گهواره گذاشته بگردانید.

2-    سعی کنید او را حمام کنید

3-    اگر می تواند بنشیند او را در جای بزرگی بنشانید.

4-    موسیقی ملایم برای کودک آرام بخش است.

5- وقتی کودک خیلی خسته است نگهداری را دوست ندارد او را در کالسکه بگذارید و رویش را بپوشانید.

6- هنگامی که گریه نمی کند او را ماساژ دهید.

7- از همسرتان کمک بگیرید.

8- گاهی او را در اتومبیل سوار کنید و بگردانید.

9- با یک مشاور تماس بگیرید.

اگر کودک شما یکسره و پیوسته گریه کرد و شما نتوانستید هیچ دلیل و راه حل مناسب پیدا کنید و عصبانی و مایوس شدید بهترین کار این است که او را به کس دیگری سپرده و کمی استراحت کنید و اگر کسی را ندارید مدتی کودک را در اتاق جداگانه(با رعایت نکات ایمنی) بگذارید و سعی در آرام کردن خود بنمائید.(روی نفس کشیدن تمرکز کنید و موزیک ملایم گوش کنید).کودکان بطور کلی برای گریه کردن یک دلیل خوب دارند و اگر گریه تکرار شود بهتر است از کسی کمک بگیرید تا علت آنرا کشف کنید.

نه ماه بارداری در یک نگاه

ماه اول:

• تخمک در رحم کاشته می‌شود.
• سلولهای تخمک برای نقشهای مختلف متمایز می‌شوند.
• مغز و ستون فقرات شکل میگی رد.
• با پایان ماه اول تخمک به اندازه یک دانه برنج است.
• در مادر تغییر خاصی به وجود نیامده است.

ماه دوم:

مادر :

• بزرگ شدن و حساس شدن سینه ها.
• تکرر ادرار به علت فشار رحم به مثانه.
• افزایش ترشحات واژن.

کودک :

• تخمک به اندازه 2.5 سانتی متر طول دارد.
• مغز و ستون فقرات تقریبا کامل می‌شود.
• اندامهای بدن به صورت جوانه هایی شروع به رشد می‌کند.

ماه سوم:

مادر :

• تهوع بامدادی ممکن است بوجود بیاید.
• اشتها افزایش می‌یابد.
• ممکن ایت بی‌حوصله شود.
• شکم احساس سنگینی می‌کند.

کودک :

• هم اکنون تخمک دیگر نام جنین به خود می‌گیرد.
• جنین حدود 7 سانتی متر طول دارد.
• ممکن است به صداها پاسخ دهد.
• ضربان قلب جنین ممکن است با دستگاه شنیده شود.

ماه چهارم:

مادر :

• شکم برجسته می‌گردد.
• آغاز احساس اولین لگدهای کودک.
• بیشترین میزان تغذیه به کودک منتقل می‌شود.
• در طول این ماه استفاده از دارو و دخانیات بیشترین خطر را دارد.

کودک :

• ممکن است حرکت کند و لگد بزند.
• گسترش ورنیکس (ماده ای که بر روی پوست جنین برای محافظت از آن بوجود می‌آید.)
• بند ناف ضخیم می‌شود.
• جنسیت جنین قابل تشخیص است.

ماه پنجم:

مادر :

• پر انرژی تر از قبل می‌گردد.
• در طول روز به استراحت بیشتری نیاز دارد.
• رحم سنگین می‌گردد.
• ممکن است در طول شب گرفتگی ساق پا ایجاد شود.

کودک :

• جنین حدود 30 سانتیمتر طول دارد.
• دوره افزایش فعالیت
• تنفس و دفع ادرار آغاز می‌شود.

ماه ششم:

مادر :

• به علت فشار به معده احساس ناراحتی می‌کند.
• ورزش به کاهش کمردرد کمک می‌کند.
• اشتها هنوز بیش از حد معمول است.

کودک :

• پوست کودک حالت چروکیده دارد.
• اگر الان متولد شود نیاز به مراقبت و احتیاط فراوان دارد.
• حرکات کودک شدیدتر می‌شود.
• به صداها پاسخ می‌دهد.

ماه هفتم:

مادر :

• با افزایش وزن در حین ایستادن مراقب تعادل خود باشد.
• دردهای کاذب آغاز می شود.
• خطوط تیره روی شکم و سینه ها پر رنگ تر می شود.(ماساژ دادن با روغن های مخصوص ممکن است به کم شدن آنها کمک کند)

کودک :

• حدود 1.250 کیلو گرم وزن دارد.

• اثر انگشت و بقیه اعضا شکل می‌گیرد.
• حرکات کمتر می‌شود.
• اگر به دنیا بیاید بسیار نارس است.

ماه هشتم:

مادر :

• افزایش دفع ادرار.
• به خاطرفشارهای کودک تنفس سخت می شود.
• سریع خسته می شود.
• به استراحت بیشتر نیاز دارد.

کودک :

• کودک کامل شکل گرفته.
• تغییر وضعیت می دهد. سر و ته می شود  موهای نرم کاهش می یابد.
• در صورت تولد احتمال زنده ماندن وجود دارد.

ماه نهم :

مادر :

• مادر از لحاظ روحی آمادگی زایمان را دارد.
• افزایش دفع ادرار.
• بیشتر باید استراحت کند.
• دکتر باید در جریان همه انقباضات قرار گیرد.

کودک :

• داشتن شرایط کامل برای تولد.
• ریه ها برای اینکه خودشان عمل دم و بازدم را انجام دهند آماده می شوند.
• چربی بدن حرارت را تنظیم میکند.
• سیستم ایمنی برای مبارزه با عفونت آماده میشود.