شیردهی در مادران چاق

مادران چاق به مدت طولانی نمی‌توانند به نوزادان خود شیر دهند مادران چاق و دارای اضافه وزن، زودتر از مادرانی که وزن طبیعی دارند نوزادان خود را از تغذیه با شیر مادر تحریم می‌کنند. در مادران چاق میزان ترشح هورمون پرولاکتین در پاسخ به شیر خوردن نوزاد کمتر است. هورمون پرولاکتین هورمونی است که از هیپوفیز ترشح می‌شود و تولید شیر را تحریک می‌کند. کاهش میزان ترشح این هورمون باعث کاهش

توانایی مادران چاق در تولید شیر با گذشت زمان شده و در نتیجه دوره شیردهی را برای نوزادان این مادران کوتاه می‌کند. در زنان شیرده مبتلا به چاقی و اضافه وزن 48 ساعت پس از تولد نوزاد ترشح پرولاکتین به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد و به همین ترتیب با گذشت 7 روز پس از تولد به تدریج از میزان ترشح آن کاسته می‌شود. در حالی که این اتفاق برای مادرانی که وزن طبیعی دارند رخ نمی‌دهد. با این حال هیچ اختلاف فاحشی در میزان تولید پروژسترون بوجود نمی‌آید. پروژسترون به حفظ بارداری و تولید شیر بلافاصله پس از تولد کمک می‌کند.مدت زمان تغذیه نوزاد از شیر مادر به دلیل توانایی حفاظت شیر از کودک در برابر انواع مختلف بیماریهای دوران کودکی حایز اهمیت است و مزایای آن با افزایش طول دوره شیردهی افزایش می‌یابد. شیر مادر می‌تواند سیستم ایمنی بدن نوزاد را تقویت کرده و از او در برابر امراض مختلف از قبیل برخی سرطانها، بیماریهای روده‌ای، آلرژیها، آسم و اگزما محافظت کند. همچنین، کودکانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند سریعتر رشد می‌کنند و کمتر در معرض چاقی در سنین نوجوانی قرار می‌گیرند.