به تولد بین هفته های (۳۷-۲۲) زایمان زودرس گفته می شود.
بهترین راه برای پیشگیری از زایمان زودرس شناخت علایم آن است.
علل زایمان زودرس:
اگر چه علت آن دقیقا مشخص نیست ولی عوامل زیر نقش اساسی دارند:
*عفونت های واژینال بخصوص باکتریال: مواد ترشح شده از باکتریها باعث پاره شدن کیسه آب می شود و گاهی ورود باکتری به مایع آمنیوتیک باعث زایمان زودرس می شود
*ابنورمالیتی در رحم
*مشکلات جفت مانند جفت سر راهی و کندگی جفت
*بزرگی بیش از حد رحم مانند چند قلویی و افزایش مایع آمنیوتیک
*برخی بیماریها مانند دیابت ,ژنژویت (عفونت لثه شدید) لوپوس, اسم شدید, هپاتیت, بیماریهای روده, عفونت کلیوی ,عفونت ریوی, ضربه به شکم, جراحی شکم مانند آپاندیس در بارداری
تعدادی از ریسک فاکتور ها:
*برخی مطالعات نشان داده که استرس زیاد باعث تولید هورمونهایی می شود که انقباضات رحم را بیشتر کرده و منجر به زایمان زودرس می شود
علایم زایمان زودرس:
*انقباضات منظم رحمی(۴ بار یا بیشتر در ساعت). گاهی این انقباضات بدون درد می باشد و فقط سفتی و فشرذگی در عضلات رحم ایجاد می شود.
*درد های شکمی مانند درد های دوران پریود
*افزایش و یا تغییر واضح در ترشحات واژینال و یا خونریزی واژینال
*پارگی کیسه آب و دفع مایع روشن از واژن
*درد و فشاردر قسمت انتهایی کمر
*احساس اینکه جنین در حال فشار به سمت پایین است
*تورم ناگهانی و یا شدید در پا , دست و صورت
*تغییر واضح در حرکت جنین
*تب, لرز ,استفراغ و سر درد شدید
*گاهی درد معده که به هیچ وجه برطرف نمی شود و گاهی همراه با اسهال می باشد
اگر حتی یکی از علایم را داشتید حتما با پزشک خود تماس بگیرید
و همچنین:
به پهلو دراز بکشید و ۳-۲ لیوان آب بنوشید!!
دو روش تشخیصی برای کسانی که ریسک بیشتری از نظر زایمان زودرس دارند وجود دارد:
*معاینه و اندازه گیری طول دهانه رحم توسط پزشک
*اندازه گیری پروتیین فیبرونکتین در ترشحات رحم و واژن
(پروتیین فیبرونکتین پروتئینی است که توسط غشای جنین ترشح می شود)