سزارین
تعریف :
عمل سزارین به معنای خارج کردن جنین از رحم به روش جراحی از طریق یک برش در جدار شکم و جدار رحم می باشد.
علامت:
مهم ترین علتهایی که پزشک را وادار به سزارین مادر می کند عبارتند از :
1- عدم تناسب سر جنین با لگن مادر
2- عدم پیشرفت زایمانی
3- وضعیت نابجای جنین
4- حاملگی چند قلویی
5- پرولابس بند ناف ( تعریف ولابس : … )
6- زجر جنین به علت عدم پیشرفت زایمانی
7- دیابت یا فشار خون بالای مادر
8- جفت سر راهی ( تعریف جفت سر راهی : … )
بنابراین سزارین فقط و فقط زمانیکه مادر یا جنین مشکل جدی دارند انجام می شود بنابراین برای یک مادر سالم با جنین سالم بهترین و سالمترین روش زایمانی طبیعی می باشد.
مراقبتهاى قبل از عمل :
- توسط پزشک مربوطه و پرستار بخش به شما یادآوری می شود که شامل ( مهم ترین آن )
- ناشتا بودن شب قبل از عمل و تخلیه روده توسط شیاف.
- پاکسازی محل عمل.
- خالی بودن مثانه و گذاشتن سند توسط پرستار.
مراقبتهاى بعد از عمل :
- در تخت پاهای خود را حرکت دهید و ورزش های تنفسی و حرکتی انجام دهید ( برای جلوگیری از ترومبوز وریدی و آمبولی ریه ).
- توسط همراه و پرستار بخش به آرامی از تخت خارج شوید ، محل عمل خود را توسط دست نگهدارید ( برای جلوگیری از تشدید درد ).
- راه رفتن برای کاهش درد ناشی از تجمع گاز و کاهش شانس عوارض تنفسی و حرکتی بسیار مؤثر می باشد.
- هنگام حرکت ، سرفه کردن ، خندیدن و تنفس عمیق برش شکمی را با دست محافظت کنید.
- پس از خارج کردن سند توسط پرستار حتماً با اینکه درد دارید ادرار نمایید.
- احساس خستگی و خواب آلودگی احتمالی شما بخاطر داروی بیهوشی می باشد نگران نباشید.
- حتماً هرچه سریعتر به فرزند خود شیر دهید از همراه و پرستار کمک بخواهید.
مراقبتهاى پس از ترخیص :
- کلیه داروها از تبدیل آنتی بیوتیک و مسکن را که پزشک متخصص تجویز نموده مصرف کنید.
- به کلیه علایم عفونت از قبیل بالارفتن درجه حرارت ، ترشحات بدبو ، افزایش درد ، قرمزی و تورم محل عمل توجه کنید. سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
- مراجعه به پزشک متخصص در روز10-8 بعد از سزارین.