حاملگی و مقاربت

حاملگی و مقاربت

بسیاری از خانمها در اوّلین مراقبت حاملگی شان این سوال را مطرح می کنند که مقاربت و یا نزدیکی در زمان حاملگی چگونه باید باشد؟ آیا خطری برای جنین ایجاد می کند یا نه؟ البته هر خانمی باید این سوالها را از ماما یا پزشک خود بپرسد ولی بطور کلی، در حاملگیهای بدون مشکل و طبیعی، مقربت خطری ندارد. اغلب سوالها خانمهای باردار در این زمینه به شرح زیر می باشند:

س 1 ) آیا نزدیکی می تواند به جنین صدمه بزند و یا باعث سقط شود ؟

ج 1 ) در یک حاملگی طبیعی و بدون خطر ، نزدیکی نمی تواند چنین خطری ایجاد کند . جنین به خوبی توسط کیسه ی آب و ماهیچه های رحمی محافظت می شود . علاوه براین یک ترشح غلیظی در دهانه رحم وجود دارد و آنرا می بندد و از انتقال عفونت به داخل رحم جلوگیری می کند. هر چند معمولاً به خانمهایی که سابقه ی سقط دارند توصیه می شود که نزدیک نداشته باشند اما آماری که این نظریه را تایید نماید وجود ندارد. تقریباً 40 % از اولین سقط ها را می توان به ناهنجاریهای ژنتیکی جنین مربوط کرد. نا رساییهای هورمونی و عفونتهای تناسلی نیز نقش مهمی در ایجاد سقط دارند . ولی نزدیکی، نقشی ندارد. اگر احیاناً پس از نزدیکی، سقط صورت گیرد، پدر و مادر احتمالاً خودشان راسر زنش می کنند ولی باید این را بدانند که در هر حال این سقط صورت می گرفت و ارتباطی یه نزدیکی آنها نداشته است. شما ممکن است حرکات جنین را درحین مقاربت احساس کنید ولی این حرکات در تمام مواقع دیگر نیز وجود دارند، نگران نباشید، حرکات او نشان دهنده ناراحتی و یا خطر برای او نمی باشد .

س 2 ) آیا مقاربت می تواند باعث زایمان زودرس شود ؟

ج 2 ) در صورتی که خانمی سابقه ی زایمان زودرس دارد ، توصیه می شود که در صورتی که نزدیکی انجام می شود سعی کند به اوج لذت جنسی ( ارگاسم ) نرسد. چنین حالتی در زن باعث ایجاد انقباضات جزئی در رحم می شود. از آنجایی که مایع منی محتوی ماده ای بنام پروستاگلاندین می باشد و آن هم باعث تحریک انقباضات رحمی می شود، توصیه می شود این مایع در واژن ریخته نشود (یا از کاندوم استفاده شود و یا همانند روش جلوگیری طبیعی، نزدیکی صورت گیرد) و بطور کلی نزدیکی با ملایمت بیشتری همراه باشد.

البته در کسانی که سابقه ی زایمان زودرس ندارند، این مسائل نقشی ندارند. با این حال توصیه می شود در یکی دوماه آخر دقت بیشتری در این مسائل صورت گیرد.

س 3 ) آیا حاملگی در تمایلات جنسی زن تأ ثیری دارد؟

ج 3 ) از نظر روحی، نگرانی راجع به حاملگی و بچه و احساس این که اندام ازفرم عادی خارج شده می توانداز میزان تمایلات جنسی زن بکاهد. از نظر جسمی، درسه ماهه ی اوّل تهوع و استفراغ و خستگی و درسه ماهه آخر افزایش وزن و فرم شکم و حساسیت پستانها، افزایشات ترشحات رحمی و تکرار عفونتهای قارچی همه می توانند میل جنسی زن را کاهش دهند .

البته از نظرعلمی، به علت افزایش میزان هورمونهای جنسی وجریان خون لگنی، قاعدتاً تمایل جنسی زن باردار بیشتر می شود.

س4 )  تمایلات جنسی مرد در دوران بار داری زن چگونه است ؟

ج 4)  مردها نیز نگرانیهایی در دوران بارداری خانمشان دارند، نگران هستند که مبادا نزدیکی به بچه صد مه ای بزند و یا باعث ناراحتی مادر شود.

برخلاف نگرانی خانمها از اندام جدیدشان، بسیاری از آقایان از فرم جدید بدن خانمشان راضی هستند و مقاربت را نوعی نزدیک تر شدن به شرایط جدید همسرشان می دانند. البته معمولاً آقایان ملاحظه شرایط خانمشان راخواهند کرد اما اگر شوهرتان مشکلی در این زمینه دارد حتماً با ماما یا پزشکتان مطرح کنید.

س 5 ) آیا نحوه ی مقاربت در حاملگی باید تغییر کند .  

ج 5 ) با پیشرفت حاملگی قاعدتاً وضعیت عادی مقاربت برایتان مشکل تر می شود و علاوه بر این با بزرگ شدن رحم و جنین، خوابیدن مادر به پشت برای جنین خطرناک می شود بنابراین توصیه می شود که نزدیکی یه صورت خوابیدن به پهلو و یا زن بر روی مرد صورت گیرد. نکته مهم دیگر در مقاربت اینست که حتماً باید با ملایمت انجام شود و همچنین نوک پستان مادر تحریک نشود چرا که تحریک نوک پستان زن باردار (چه دست زدن و چه مکیدن) می تواند باعث ترشح نوعی هورمون شود که می تواند باعث انقباضات زایمانی شود. البته باید توجه کرد که هدف از مقاربت فقط ارضای میل جنسی نیست بلکه می توان تنها با آغوش گرفتن یکدیگر ابراز عشق نمود.

س 6 ) آیا اثرات حاملگی بر مقاربت پس از زایمان هم وجود دارد

ج 6 ) نمی توان کتمان کرد که پس از زایمان تغییرات وا ضحی در بدن زن ایجاد می شود از جمله پستانها شل تر از سابق هستند، خطوط روی شکم و سینه و افزایش وزن نیز وجود دارد. واژن (مهبل) که همان مجرای مقاربت نیز هست به سفتی سابق نیست و اینها همگی باعث می شوند که لذت نزدیکی مانند قبل از بارداری نباشد (برای جلوگیری از شلی واژن بعد از زایمان بهتر است روزانه چندین مرتبه این ورزش را انجام دهید : ماهیچه های واژنتان را سفت کنید و سپس به تدریج شل نمایید). البته این تغییرات به مرور عادی می شوند وهر دو شما به این مسائل  عادت می کنید . بیشتر پزشکان توصیه می کنند که تا پایان دوره ی نفاسی (6 هفته پس از زایمان) نزدیکی صورت نگیرد و قاعدتاً چون تااین دوره مقداری خونریزی و یا لکه بینی وجود دارد، هم از نظر بهداشتی و هم از نظر شرعی نیز مقاربت مسأله دارد . چون تا وقتی که خونریزی وجود دارد نشان دهنده ی اینست که دهانه ی رحم هنوز مقداری باز است و برای جلوگیری از عفونت بهتر است نزدیکی صورت نگیرد. حداقل زمان برای دوری از مقاربت تا وقتیست که بخیه ها جوش نخورده اند. پس از ترمیم بخیه ها و رفع لکه بینی، نزدیکی بلامانع است. باید در اینجا یاد آوری کرد که دراین زمان (دوره ی نفاسی) بهترین زمان برای تصمیم جهت روش جلو گیری از بارداری می باشد، آن را فراموش نکنید.

س 7 )  چه زمانی نباید مقاربت انجام شود؟

ج 7 ) درهر حال باید مورد خودتان را با ماما یا پزشکتان مطرح کنید چون هر یک نفر ممکن است شرایط خاص خود را داشته باشد. در صورتی که سابقه  سقط و یا زایمان زودرس دارید ویا پس از مقاربت علایم غیرعادی دارید حتماً اطلاع دهید .

درشرایط زیر مقاربت ممنوع است :

o        جفت سر راهی (قرار گرفتن جفت در قسمت پایین رحم)

o        دهانه رحم نارسا

o        دهانه رحم باز شده

o        کیسه آب باز شده

o        درد و انقباض

o        خونریزی رحمی

o        هنگامی که وضعیت راحتی نمی توانید پیدا کنید

o        وجود ضایعات هرپسی (مانند تبخال) برروی دستگاه تناسلی زن ویا مرد

دیابت حاملگی

دیابت حاملگی

حتماً شما بسیار شنیده اید که فلان خانم در دوران بارداری دچار مرض قند شده ولی آیا به فکر علت آن افتاده اید؟ شاید فکر می کنید از مصرف زیاد مواد قندی ایجاد شده است ولی ممکن است باور نکنید که دیابت حاملگی ارتباطی با مصرف زیاد قند وشیرینی ندارد. در واقع آنرابه تغییرات هورمونی حاملگی نسبت داده اند.

بطور معمول، وقتی شما چیزی می خورید، بدنتان آنرا به گلوکز (قند) تبدیل می کند تا بتواند از آن به عنوان انرژی استفاده کند. برای تبدیل گلوکز  به انرژی، بدنتان انسولین تولید می کند. انسولین یک هورمونی است که مثل کلید عمل می کند تا اجازه خروج گلوکز از جریان خونتان و ورود آن به سلولهای بدنتان را بدهد. در طی حاملگی، جفت، هورمونهای ضد انسولین وارد جریان خونتان می کند تا برای تغذیه ی جنین قند کافی در خونتان نگه دارد بعضی مواقع بدنتان نمی تواند این اثر ضد انسولین را متعادل نگه دارد . بنابراین قند خون بیش از نیاز شما و جنینتان قرار می گیرد .

دیابت حاملگی معمولاً علامتی ندارد و بیشتر از طریق آزمایش خون در بین هفته های 24 تا 28 حاملگی تشخیص داده می شود .

احتمال دیابت حاملگی در زنان زیر بیشتر است

کسانی که قبل از حاملگی افزایش وزن داشته اند (افراد چاق)، زنان 30 سال به بالا، کسانی که سابقه ی فامیلی دیابت دارند، کسانی که بیش از یک جنین حمل می کنند (حاملگی چند قلویی) و یا خانمی که در حاملگی قبلی خود جنین خیلی درشت و یا مرده متولد شده داشته است .

دیابت حاملگی اگر کنترل نشود برای مادر و جنین می تواند مضر باشد . در مادر ،بیشتر احتمال بروز افزایش فشار خون و عفونتهای مجاری ادراری وجود دارد و جنین ممکن است بیش از اندازه وزن پیدا کند چون بدن او در پاسخ به آن همه قند تولید چربی اضافه می کند و احتمال بروز صدمه به جنینهای درشت در حین زایمان طبیعی، بخصوص شانه های آنها، بیشتر است. (این مسأله یکی از علتهایی است که در اغلب خانمهای دیابتی، معمولاً زایمان را در هفته 38 بارداری یعنی قبل از رسیدگی کامل جنین و درشتی آن ایجاد می کند، یا زایمان طبیعی و یا سزارین). به احتمال کمتر، دیابت حاملگی می تواند منجر به تولد نوزاد مرده و یا نوزادی بامشکلات تنفسی گردد .

در بیش از 70 درصد موارد، دیابت حاملگی را می توان با رژیم غذایی (و شاید هم با ورزش) کنترل کرد. وقتی که این تلاشها بی ثمر باقی می مانند، معولاً درمان با انسولین، قند خون را پایین می آورد. این درمان ضرری برای جنین ندارد چرا که انسولین از جفت عبور نمی کند و اگر هم عبور کند مقدار آن بسیار بسیار کم است .

دیابت حاملگی معمولاً همیشه بعد از زایمان از بین می رود ولی اغلب در حاملگیهای بعدی دو باره عود می کند و منجر به یک احتمال 50 درصد برای بروز دیابت دائمی در آینده می شود . اگر شما دیابت حاملگی دارید ،ممکن است بتوانید بروز دیابت دائمی را در آینده به تأ خیر بیندازید و مانع بروز آن شوید. چگونه؟ از طریق حفظ وزن مناسب. وزن تأ ثیر بسیار زیادی در دیابت دارد . برای مثال ، درمراحل ابتدایی دیابت، فقط کم کردن 3–2 کیلوگرم وزن می تواند قند خونتان را به حد نرمال برساند . البته دوران حاملگی زمان مناسبی برای کاهش وزن نمی باشد و باید آنرا به بعد از زایمان موکول کنید .

هم در حالت حاملگی و هم در حالت غیر حاملگی، انجام آزمایش خون بهترین روش اطلاع از وضعیت قند خونتان می باشد.

اگر شما قبل از حاملگی هم دیابت داشته اید و الان حامله شده اید، باید حتماً ماما یا پزشکتان را مطلع سازید. بسیاری از نکاتی که باید رعایت کنید  شبیه به زنان دیگری است که برای اولین بار در حاملگی دچار دیابت شده اند ولی اگر از قرصهای ضد دیابت استفاده می کنید باید آنرا به آمپولهای انسولین تبدیل کنید چرا که قرصهای ضد دیابت از جفت عبور می کنند و برای جنین مضر هستند. اگر هم قبلا ًاز آمپولهای انسولین استفاده می کرده اید، احتمالاً باید میزان آن درطول حاملگی تغییر کند چون با پیشرفت حاملگی، نیاز به انسولین عموماً افزایش می یابد .